Dag allemaal,

De zeilcursus was geweldig - bijzonder leerzaam maar ook bijzonder gezellig met eenFrans stel Agnes en Remy (dat al een paar jaar in Nieuw-Zeeland woont) en instructeur Terry, oftewelzeilcursus én zeilvakantie op het zelfde moment.Een prachtig klaslokaal met wederomidylische ankerplaatsen waar we de dag begonnen met een duik in het water, af en toe een wandelingetje op een van de eilandjes en natuurlijk..vissen!Jammer maar helaas wel dolfijnen gespot, maar geen gelegenheid gehad in het water te springen en met ze te zwemmen (en ik moet toegeven.. ze zien er eigenlijk best groot uit!). Op een of andere manier was ik vergeten te vragen of er beddengoed op de boot aanwezig was (ik heb namelijk geen eigen slaapzak) en was dus even bang voor 4 koude nachten, maar gelukkig was Terry zo aardig om zijn bedbed met me te delenin mijn zeer smalle bed

. Aangezien het stelvoor 'Dagschipper' in de leer was, werden er natuurlijk veel grappen gemaakt dat we'crew overboard' zoudendoenbijhet oefenen van hetoppikken van een drenkeling ('man overboard'). Maar dat kan natuurlijk helemaal niet, want aan mij de taak om tijdens die oefening op het slachtoffer te blijven wijzen dusgelukkig gebruikten we gewoon een boei. Verder heb ik van alles geleerdover het nemen van ijkpunten met kompas om te bepalen op de kaart waar je bent, noodsignalen in alle soorten en maten, weerberichten,een hoeveelheid van lichten tijdens een nachtzeil, de motor (uiteraard te technisch), mastklimmen zonder ladderen een dagje inparkeren in de jachthaven ... Ik mag mezelf nu 'Competent Crew' noemen en heb een mooi certificaat bemachtigd.Het belangrijkste dat ik heb geleerd is echter, dat er nog veel meer te leren valt!

Vervolgens heb ik een paar dagenlekker boekjes gelezen in Russell, met uitzicht over een baai met bootjes in mijn privecottage:een4-beds hostel, maar dan zonder andere gasten. Vervolgens op naar het verre noorden, waar ik een 3-daagse hike (met kampeerspullen op mijn rug)langs de Noordkust heb gedaan. Deels over strand, deels door duinen en deels door destruiken (in verband met slechte bewegwijzering) en eindigend op de 'Ninety Miles Beach'.Vooral verlaten, behalve bij het spirituele'Cape Reinga', waar volgens de Maori-cultuur de geest van overledenen het land verlaat naar het hiernamaals. Hier komen ook de Tasmaanse Zee en de Stille Oceaan samen (en hier gaan dus alleook alle bustours heen).

Daarna was het tijd om(serieus) 'campagne' te voeren om daadwerkelijk een plekje op een zeilboot te 'veroveren'.Stap 1: briefjes ophangen in jachtclubs en wasserrette, inschrijven op speciale crewwebsites en .. netwerken en socializen op bijeenkomsten, rommelmarkten en 'botenhuismaaltijden'. Dat netwerken was vooral erg leuk met een aantal 'concurrenten', met wie het erg goed klikte en met wie ik dan ook een aantal keer heb afgesproken. Stap 2: daten met schippers. Mijn eerste date was met een Braziliaan. Fantastische avond gehad met BBQ op een boot met een hele groep Brazilianen (en muziek en bier)- alsof ik weer terug was in Zuid-Amerika. Echter.. één grote puinhoop op zijn boot en bovendien had hij nog nooit een oceaan overgezeild, dus.. leek me niet zo geschikt.Volgende 'kandidaat' (nou ja.-. eigenlijkben ik natuurlijk zelf de kandidaat) was de gepensioneerde Duitse chirurg Harry, 78-jaar maar zeer vitaal,met een spik&span-boot (voor zover ik dat kan beoordelen dan), die al zijn hele leven zeilt en de laatste 10 jaar op zijn boot rond de wereld zeilt.Hij wilde gelukkig ook akkoord gaan met mijn voorwaarde een derde persoon mee te nemen, ondermijn motto 'zelfs de meest ervaren schipper kan te water raken of een hartaanval krijgen' (seksueel ongewenste intimiteiten nog buiten beschouwing gelaten). Dat laatste punt vermeld ik meestal niet aan de schippers. Grappig om te zien hoe sommigen op de eerste 2 punten reageren metcomplete epistels over de kwantiteit en kwaliteit van lifejackets en veiligheidsgordels aan boord (en het gebruik daarvan) enop welke leeftijd (95)hunouderszijn overleden.

Helemaalenthousiast in verband met de positieveontwikkelingen kwam ik terug in het hostel alwaar mijn israelische roommate Yael die nog nooit heeft gezeild binnen 2 minuten had beslotendat ze wel mee wilde - ze had net de vorige dagtoevallig haar baas gemaild of ze haar reis kon verlengen. Harry's sms zorgde even voor verwarring: 'why not bring her' heeft een totaalandere betekenis alsje de komma na'why' plaatst in plaats vanna 'not'. Grappig genoeghadden wein dat hostel 2 andere kamergenotendie niet kondenwachten om naar huis te gaan:de een had een uitgestelde vlucht in verband met de aswolk van de vulkaan in IJsland (enhad blijkbaar moeite om te gaan met oncontroleerbare natuur); de tweede vindt reizen op zich wel leuk maarheeft wat moeite met gebrek aan structuur inhaar dagelijkse leven. Inderdaad:beide zijnvan duitseafkomst

Na een testdagje met z'n 3-en op de boot hebben we het glas geheven op onze gezamenlijke (en behouden) vaart naar Fiji! Yael wildevoor vertrek nog wel zoveel mogelijk extra van Nieuw-Zeelandzien, ik heb mijn intrek genomen in mijn eigen cabine op de boot.Harry was van plan zo snel mogelijk te vertrekken, na verkoop van zijn (niet-rijdende) auto. Helaas had dat behoorlijk wat voeten in de aarde en is vervolgens het weer omgeslagen... dus sindsdienis de verwachte vertrekdatum steeds verder en verder en verder uitgesteld... met als gevolg datYael geen tijd meer had om mee te gaan!

Ik wil niet verwend overkomen natuurlijk, maar... dat wachten en wachten en wachten is wel een beetje irritant moet ik zeggen.. ik ben ontzettend goed in nietsdoen, maar ..dat heb ik op dit moment iets te lang achter elkaar gedaan en ik ben inmiddelsdan ook echt weer toe aan een nieuw land en kan niet wachten om weg te gaan!Na een weekje bivakkeren op de bootheb ik ook het vaste land weer even opgezocht waar ik nogwat eilandjes(Waiheke en Rangitoto) op armlengte afstand van Auckland bezocht. Overigenseen zeer interessante liftritnaar Auckland, met een koerier van een zeer exclusieve wijn diezelfs bestellingen van 1 a 2 flessen door heel Nieuw-Zeeland bezorgt, bij de plaatselijke 'rich&famous' (al dan niet op hetzelfde moment als de exclusieve-sigarencourier).

Hoe dan ook.. Hoogstwaarschijnlijk vertrekken we vrijdag aanstaande en ik ben ervan overtuigd dat het wachten zonder meer beloond zal worden. Fiji, here I come!

Ahoy, Carolien