¡Hola amigos!

Het is even stil geweest van mijn kant, maar ik kanjullie verzekeren - geen bericht is goed bericht. Hebgewoon een raaaazend druk (en leuk) programma met lessen en excursies...Hierbij even een update en ik zou zeggen, ga er even goed voor zitten...

Ik zal beginnen bij Quito. Deze stad heeft niet echt mijn hart geraakt,met name aangezien ik(wederom) allerlei berovingsverhalen hoor, daar hou ik niet zo van.Verder een erg vreemd klimaat: warm zodra de zon schijnt maar ´s avonds behoorlijk koud. Tenminste, wel zonder verwarming en lange broeken..Het zal jullie dus misschien niet verbazen dat ik snipverkouden ben geweest (wat dan weer mede mijn beeld over de stad heeft beinvloed). Ben wel blij dat ik mijn fleeces, thermo´s en pyamabroek in het warme Brazilie nog niet uit mijn tas heb gegooid, want die kwamengoed van pas.En...heb mijzelf inmiddels getrakteerd op een mooie nieuwe spijkerbroek,heerlijk!

Mijn gastgezin in Quito bestond uit paps en mams Arthuro en Maria en zoons Jose (23), Juan (19)en Pablo (16). Ik had mijn eigen optrekje in een soort tuinhuisje inclusief badkamer en doorzakbed met 3 matrassen op elkaar (maar 1 op de grond was prima). Ik verbaas me steeds weer hoeveel badkamers er hier in ieder huis (van de welgestelden?) zijn.Erg aardige mensen, maarhet was wel wat anders dan verwacht.Zo brengtiedereen eigenlijk alletijd door in zijn eigen kamer (volgens mams om te studeren,maar dat lijkt mij een beetje sterk) en wordt er zelfs niet gezamenlijk gegeten. Nou ja, slapen is een grote hobby van me, dus daar heb ik die week veel uren op kunnen schrijven. Het eten was overigens goed verzorgd, erg afwisselend. Behalve dan welveel (halfwarme) rijst uit de magnetron en kippenvleugeltjes, net alsde lunches in de stad. Broodjes gezond zijn hier schaars want de lunch is de belangrijkste maaltijd van de dag. Je kan hier voor ongeveer 2,50 USD een standaard menu bestellen met soep en soms een toetje.Arthuro is de enige die Engels spreekt, maar na dag 2 deed hij alsof dat niet zo was, ik moet tenslotte oefenen...Hij heeft me veel verteld over de politieke situatie van Ecuador, waarover hij zeer ontevreden is. O.a. omkoperij en aanpassingen van de grondwet waarover gestemd moet worden, maar waarover weinig informatie wordt gegeven aan de ´leken´. Op 26 april zijn hier verkiezingen (ontzettend veel propaganda op straat,o.a. auto´s met luidsprekers). Hij is geen fan van de huidge president Corea, die volgens hem zelfs een bolletjesslikverleden heeft (?!), maar er zijn volgens hem ook geen geschikte andere kandidaten (die overigens niet vanuit een partij worden voorgedragen). Terrible es! Maria heeft met name veel tijd met me doorgedracht en veel verteld over school enuniversiteit (prive en openbaar), over toelatingsexamens en te betalen schoolgeld. Heel bijzonder vond ik het feit dat zij daadwerkelijk studievragen aan het beantwoorden was aan de hand van studieboeken, zodat haar zoon de antwoorden alleen maar uit zijn hoofd hoeft te leren voor een examen....De zoons waren op zich vriendelijk, maar deden weinig moeite een gesprek aan te knopen.Kreeg een beetjehet gevoel ´daar heb je weer zo´n idioot die geenspaans spreekt in ons huis´.

In Quitoben ik begonnen metmijn cursus Spaans.Helaas zijn er (nog) geen andere studenten voor mijn traveling classroom (4 weken lang steeds een week in een andere plaats), sterker nog, er zijnuberhaupt weinigstudenten op dit moment(daarentegen veel personeel, zoals ook in Brazilie in iedere winkel en restaurant). Dat betekende dus priveles, wat vastbeter is voor mijn Spaans. Terug de schoolbanken in,terug naar regelmatige en onregelmatige werkwoorden, bezittelijke en bijvoeglijke voornaamwoorden en natuurlijk: woordjes leren. Hablo un poco español, pero entiendo mas. Oftewel: begrijpen gaat best goed, maar praten nog iets minder bij gebrek aan woordenschat.Verder betreft het concept traveling classroom een all inclusive programma, oftewel,iedere middag een activiteit ... die ik dus bij gebrek aan andere studenten met mijn leraar ofbijvoorbeeld met de directeur afwerk...Oftewel, eigenlijk de hele dag les! Zo heb ik dinsdag een rondleiding door het koloniale centrum gekregen (incl museumbezoek en kerkbezoek met rondleiding door engelstalige gids). Woendag salsales en een bezoek aan de evenaar. Het oorspronkelijke monument bleek aan dehand vanGPS tochniet 100% op dejuiste plaats te staan, duszijn er nu 2. Opde tweede plaats zijn allerlei leuke trucjes uit te voeren, onder andere water linksom en rechtsom zien draaien en zelf de zwaartekracht voelen door in een rechte lijn proberen te lopen en iemands arm naar beneden te duwen. Een uitgebreider programma dan de evenaar in Uganda (zie ´profiel´). Donderdag kookles en naar Papallacta, natuurlijke heetwaterbronnen op een hoogte van ongeveer 3100m. Moeilijk voor te stellen dat ik het normaal iedere avond met thermo en 2 fleeces nog koud had, en nu ineens ´s avonds in bikini heerlijk relaxd zit te stomen...

Vrijdag was het Goede Vrijdag, oftewel Semana Santa, de belangrijkste dag rondom Pasen. De hele week stond hiervan al in het teken in de vele kerken in het centrum. Vrijdag was er een ware processie, met ontzettend veel ´Jezussen´ die een kruis op hun rug dragen, en anderen al dan niet op blote voeten, al dan niet met prikkeldraad om zichzelf verwikkeld en zichzelf al dan niet slaand...

Geen bloemetjesmarkt dus zoals in Groningen, maarminstenszoindrukwekkend!Helaaskon ik door het bijwonen van de processie niet mee naar´oma´om Fanescate eten,hét paasgerecht, dus in plaats van de Nederlandse eieren. Maria sprak hier de hele week al over en had wel iets voor me meegenomen, een soort maaltijdsoep met vis, allerlei bonen en granen...Niet echt mijn lievelingskostje, maar daarin bleek ik gelukkig niet de enige te zijn.

Zaterdag ben ik (alleen) naar Otovalo geweest, een grotemarkt van de inheemse bevolking. Zonder de ´arrogante reiziger´uit te willen hangen; vergelijkbaar met Chichicastenango in Guatemala(en er zijn er vast nog veel meer). Moeilijk voor te stellen dat zoveel mensen die precies hetzelfde verkopen daar allemaal van kunnen leven. Heb uiteraatd allemaal mooie spullen gekocht, dus binnenkort gaat mijn eerste pakketjerichting Nederland. Onder andere een muts en handschoenen, want...zondag heb ik (met een groep) Cotopaxi bezocht, een van dehoogst gelegen actieve vulkanen, dus met sneeuwtop. Hoogte: 5897m. We zijn met de bus tot 4500m gereden, vervolgens naar 4800m gelopen en na een korte stop door naar 5000m, naar de sneeuwgrens dus. Tja, ik ben uberhaupt al niet zo´n klimmer en op deze hoogte viel dat al helemaal niet mee...We hadden één idioot in de groep die een aantal keren op een steen zat te kotsen, en vervolgens weer een sprintje naar boven nam..Jammer genoeg waren er teveel wolken (zoals iedere dag) om ter plekke de top te kunnen zien, maar wel heel bijzonder om in de sneeuw te lopen.

En toen...vanaf 4500m naar 3800m fietsend naar beneden. Oftewel collega´s, hadden we die midwintervorstmtb-tocht nu maar door laten gaan, was natuurlijk de ultieme voorbereiding geweest! Nee hoor, ik was blij dat we ´gewoon´over de zandweg konden fietsen en zonder sneeuw, wel supermooi!

Maandag weer een dagje in de bus, door de Andes, naar Cuenca. En dat vind ik zo´n leuke stad, dat ik zelfs heb geprobeerd om mijn programma om te gooien en daar nog een weekje langer te blijven, maar dat was helaas niet mogelijk. Nou ja, het ligt min of meer op de route naar Peru, dus ik ga later nog terug (100% zeker, heb namelijk mijn aankopen van Otovalo daar gestald). In tegenstelling tot Quito woonde ik hier bij hele gezellige mensen, Vabiola en haar dochter Vanessa. We begonnen met samen DVD-tjes kijken (die kosten hier maar 1,50 USD), maar ze namen me ook overal mee naartoe (naar de schilder om verf uit te zoeken, maar ook naar verjaardagen en muziekconcerten). Ook de school was heel leuk. Mijn lerares Liliane is 37 en met haar heb ik nu eenmaal meer raakvlakken dan met Ivan uit Quito, oftewel...van haar heb ik van alles gehoord over machocultuur, trouwen, kinderen en scheiden in Ecuador. Samenwonen is nog niet erg doorgedrongen hier, dus er wordt vroeg getrouwd en vervolgens ook snel weer gescheiden..In de pauze altijd met iedereen samen iets drinken met iets lekkers erbij en na de les nog wat rondlopen met Liliane door het centrum - deze school is nl midden in het centrum. Ook hier natuurlijk weer een vol excursieprogramma, onder andere een citytour (ongelooflijk hoeveel kerken er op zo´n kleine oppervlakte staan) inclusief een bezoek aan het huis van mijn gids, een student toerisme, zodat hij zijn bekerverzameling (motorcross) kon showen. Hij beweert kampioen van Ecuador te zijn, maar misschien heb ik dat niet helemaal goed begrepen in het Spaans. Jawel, in week 2 zijn de excursies zelfs in het Spaans! Verder weer kookles en salsales, met aansluitend salsadansen in een salsabar met mijn salsaleraar - totdat er anderen kwamen, die het zo goed kunnen dat ik niet meer durfde . Vrijdag naar Ingapirca, de grootste Inca-ruines in Ecuador. Interessant om de verschillen te zien tussen Inca´s en Canari´s (oa geloof in zon ipv maan, wat tot uitdrukking komt in verschillende vormen gebouwen). Dinsdagavondben ik met Vabiola en een vriendin naar een (gratis) klassiek concert geweest van een Frans gezelschap en vervolgens naar het verjaardagsfeestje van mijn ´zusje´Vanessa, die 24 werd. Jawel, na 4 dagen les kan ik dus al zelfstandig naar een feestje met alleen maar spaans sprekende mensen! Interessante happening. Allereerst voelde ik me behoorlijk underdressed met mijn gympen en waren er veel ´kleffe´stelletjes... Om ongeveer 22h werd er gezongen (Feliz Cumpleaños)ende taart aangesneden (op z´n Ecuadoriaans, wat inhoudt dat het middelste gedeelte overblijft) en kreeg iedereen een glaasje cola. Vervolgens veel foto´s maken en wat praten, en dat was het ook wel weer.Geen wijn, geen bier en geen chips dus. Zaterdag ben ik met Vabiola en haar zus Susan naar het tweede huis van haar zus geweest, wat op 1 uur rijden van Cuenca stukken lager ligt en daardoor lekker warm is. Fantastische locatie, wat een uitzicht vanuithet zwembad! Foto´s volgen, heb ik nuniet bij me.Susan heeft ongeveer 20 jaar in Toronto gewoond, dus dat was makkelijker converseren. Een heleintrigerende dag.

Vandaag weer in de bus, met ontzettend mooie uitzichten vanbergtoppen in de wolken. Ik ben nu in Montanita, aan de kust, watdéspot schijnt te zijn voor sex, drugs andR&R....Geen gastgezin ditkeer, maar eenhostal met cabañas.Volgens mij staat er voor deze week onder andere surfles op het programma..

Ontzettend leuk om zo ondergedompeld te worden in de plaatselijke cultuur en Ecuador is echt een prachtig land (met kust, regenwoud en bergen), een aanrader dus!

Hasta la proxima!

Carolien

PS Heb inmiddels een telefoon én weer eenandere provider want of je het gelooft of niet - met de ene provider is het niet mogelijk te sms-en naar Nederland. Maar...nummer nu niet bij me, volgt dus!